anarchizm nie powinien być skostniałym reliktem przeszłości, a myśl powinna ewoluować i adaptować się do stale zmieniających się realiów otaczającego nas świata

[Grafika przedstawia trzech znanych klasyków anarchizmu: Piotra Kropotkina, Michaiła Bakunina i Pierre’a-Josepha Proudhona, z ich oczami przekreślonymi czarnymi krzyżami. Na środku grafiki znajduje się napis w dużych, białych literach: “NIE CZYTAJ STARYCH DZIADÓW”. Tło grafiki jest w odcieniach szarości]

  • Mikhail_Bakunin@szmer.info
    link
    fedilink
    arrow-up
    5
    ·
    1 month ago

    A może powwinismy wiedzieć jakie idee zapoczątkowały ruch anarchistyczny, zobaczyć jak poradziły sobie wtedy i co możemy z nich wyciągnąć. Musimy uczyć się na błędach oraz brać lekcje z tego co działało dobrze.

    Nie rozumiem tego dziwnego wstrętu do „starych dziadów” chyba musisz ich przeczytać żeby wiedzieć co z ich teori jest już nieaktualne.

    • kolejny anarchol@szmer.infoOP
      link
      fedilink
      Polski
      arrow-up
      2
      ·
      1 month ago

      masz nick “Mikhail_Bakunin”. jak to było? “no gods no masters”?

      stare dziady nie są jedynym źródłem prawdy i wiedzy objawionej.

      • Mikhail_Bakunin@szmer.info
        link
        fedilink
        arrow-up
        4
        ·
        1 month ago

        stare dziady nie są jedynym źródłem prawdy i wiedzy objawionej.

        Tutaj sie zgadzamy, moja odpowiedź wyżej powinna to sugerować.

        Ale czy ty naprawde uważasz że owe „stare dziady” nie napisały nic z czego można się czegoś nauczyć?

        • kolejny anarchol@szmer.infoOP
          link
          fedilink
          Polski
          arrow-up
          2
          ·
          1 month ago

          napisały, ale przeczytasz to samo bez archaizmów w nowszych tekstach, dodatkowo rozszerzone o kontekst dzisiejszych realiów, metod oraz strategii

  • harc@szmer.info
    link
    fedilink
    Polski
    arrow-up
    4
    ·
    1 month ago

    Rozumiem kontestowanie starych dziadów, ale wzywanie, żeby w ogóle ich nie czytać owocuje ruchem niezdolnym do analizy krytycznej czytanego tekstu ideologicznego. Nie ma lepszego sposobu na naukę, niż przeczytanie po kolei iluś tam tekstów i zobaczenie jak kwestionowane są starsze założenia i wprowadzane nowe.